هرگز در زندگي اين دو را ابراز نكنيد:
نخست، آنچه نيستيد
و دوم ، همه آنچه هستيد!
تلاش كنيم نديده ها را ببينيم
ديدن آنچه كه همه ميبينند...
هنر نيست!
بهترين آيينه وجدان توست...
آگاه و بيدار باش...
خيلي از يخ كردن هاي ما از سرما نيست!!!
لحن بعضي ها،
زمستونيه...
آبي باش...
مثل آسمان...
تا عمري به هواي تو
"سر به هوا باشم"
خدايا
به خوبان جهان عزت داده اي و به بدان ثروت...
نكند ما به تماشاي جهان آمده ايم؟؟
خدايا
مارو ببخش كه در كار خير
يا "جار" زديم...
يا "جا" زديم...
عمري گذشت تا باورمان شد
آنچه را باد برد...
خودمان بوديم...
ثبت احوال در شناسنامه ام
همه چيز را ثبت كرده
جز احوالم...
نه صدايش را نازك كرده بود
نه دستانش را آردي...
از كجا بايد به گرگ بودنش شك ميكردم؟؟
تيغ روزگار شاهرگ كلامم را
چنان بريده
كه سكوتم بند نميايد!
چه خوشبختي بزرگي است...
بدبختي هاي كوچك!
گاه لازم است كه انسان
ديدگان خود را ببندد
زيرا اغلب خود را به نابينايي زدن نيز
نوعي خوشبختي است...
بيش از حد عاقل بودن...
كار عاقلانه اي نيست!
اگر درد داري
تحمل كن...
روي هم كه تلنبار شد
ديگر نميفهمي كدام درد
از كجاست...
كم كم خودش...
بي حس ميشود!!
برهنه ات ميكنند
تا بهتر شكسته شوي
نترس، گردوي كوچك!
آنچه سياه ميشود...
روي تو نيست، دست آنهاست
ميگن قیمت زمين تو قلب شما
گرونه!
ما كه فقيريم
ميشه تو خاطر شما چادر بزنيم؟؟
لعنت به همه قانون های دنیا
که در آن شکستنِ دل...
پیگردِ قانونی نـَدارد
یادم نرود که: من تنها هستم... اما تنها من نیستم که تنها هستم!
برچسبها: